
Email adresi: soru@posta.com.tr
84 ya??nda, ba??m ve yürüyü?üm dik, merdivenleri ko?arak ç?kan, kilom ile boyum aras?ndaki fark?m? boyumdan yana bir iki say? fazla tutarak hâlâ baston falan kullanmayan, a?z?mdaki tüm di?lerim kendimin olan bir organik yap?ya sahibim. Tansiyon, kolesterol, kalp ve öteki sistemlerimle ilgili bir hastal???m yok. Pardon, ne dediniz? … Evet, kulaklar?mda biraz tembellik ba?lad?.
Ya??m? gururla söylemem herkese bir mesaj vermek içindir. Toplumda ün yapm??, tan?nm?? insanlar?n ya?am biçimlerinin her yönüyle ba?kalar?na örnek olmalar? gerekir. Bu örnek olma, sosyal e?itim ve etik de?erler için de zorunludur. Bu yüzden model olma örne?iyle kendimi sorumlu gördü?ümden, sa?l???m?, dinçli?imi ve durmadan üreterek beyinsel faaliyetlerimi daha da geli?tirerek her gün saatlerce yazabilmemin nedenlerini aç?klayabilmek içindi. Bunlar?n d???nda sigara içmem, ufak çay barda??n?n yar?s? kadar içkiyle adeta uçar?m, masa ve içki sohbetlerine al??amad???m? köy kökenli olmamla yorumluyorum. K?saca kentsel ya?am?n burjuva basamaklar?n?n ilklerinde pinekleyip kald?m.
Köyümüzde ilkokul yoktu, ba?ka bir köyde, ba?ka bir ailenin yan?nda ilkokula ba?lad?m. Çok aile özlemi çekerdim. Bu dayan?lmaz özlemi, evin benim yan?mdaki k?z?na â??k olarak gidermi? oldum. Ortaokul ve lise 2. s?n?f bitene kadar U?ak’ta okudum. Elektrikle hâlâ tan??mam??t?m, derslerime gaz lambas?n?n ?????yla çal???yordum.
Lise son s?n?f? fen ?ubesi oldu?u için Afyon’da okudum. U?ak’ta lise 2. s?n?f?nda köyleri ve beldeleri dahil okuyan 22 ki?iydik. S?n?fta ve bütünlemeye kalmad?m, genellikle s?n?f?n önde gelen ba?ar?l? ö?rencilerindendim.
1948 y?l?nda
?stanbul Üniversitesi T?p Fakültesi’ne girdim. 1958 y?l?nda nöroloji ve psikiyatri dallar?nda uzmanl?k diplomam? ald?m. K?sacas? t?p fakültesine girdi?imden bugüne 64 y?ld?r t?p kazan?nda kayn?yorum. Bir odunu 64 y?l kaynatsan?z ya erir ya kristal olur. Ben erimedi?ime göre…
1965 y?l?nda Taksim ?lkyard?m ?imdiki
E?itim ve Ara?t?rma Hastanesi’nde 1980 y?l?na kadar ?ef olarak çal??t?m. O tarihte
Cumhuriyet Gazetesi’nde “Ak?l Hastalar?n?n Te?hiri Do?ru De?ildir” makalemden dolay? Samsun’a sürgün olarak tayin edildim. Ayn? gün isteyerek emeklilik dilekçemi verdim. Böylece en verimli ya??mda devlet hizmetim sona erdi. Zaten kitaplar?m da piyasada halk?m?z?n bilinçlenmesinde ve yüreklenmelerinde bir yer edinmi?tim. O tarihlerde 25 y?l muayenehane açmad?m. Anadol marka arabam bana yetti?i ve ba?ka bir model dü?ünmedi?im için kitaplar?mdan gelen parayla yetindim. Böylece de do?ru oldu. Muayenehane, hastane, ev ve de e? dost, arkada?larla ilgili aile toplant?lar?, arada da felekten gün çalmalar ak?nt?s? ve zorunluluklar?na kat?lmad???m için bütün enerjimi çal??maya ve özellikle yazmaya harcad?m.
Çok hareketliyimdir, adeta bir hiperaktifim. Yerimde duramam, olabildi?ince az yerim. Çok zor uyur, yataktan zor kalkar?m. Bir kere de kalkt?m m? uzanmak akl?ma bile gelmez.
Halen 23 kitab?m var. 2000’in üzerinde üretti?im özlü söz, yani aforizmalar?mla dünyada rekor k?rm?? durumday?m. 150 özgün f?kra, mütevaz? say?da ama okuyunca ya da dinleyince “vovvv” dedirtecek 30 ?iirim var. Geçmi? y?llar?mda sömürücü ve kand?rmaya yönelik olmayan çapk?nl?klar?m? “Ne güzelmi?” diye yorumluyorum. ?imdi “Neden biraz daha fazla yapmad?m” diye iç geçiriyorum.
Bugün o güzel çiçek bahçelerine bakarken, uçan umut ku?unun ard?ndan bakar gibiyim. H?z?m? yazmaktan al?yorum.
Tam bir karga tutkunu, karga â????y?md?r, halen evde 6 tane özgürce uçu?uyorlar. Ortaokul 1. s?n?f?ndan bu yana hep kargalar?m olmu?tur. Çok zeki bir o kadar da hain hayvanlard?r. Ak?l almaz bir karga e?iticisiyim. Hayata ba?lanma ve mutluluklar?m?n aras?nda ilk s?rada yer al?rlar. Evliyim. Genç bir e?im var. Genç dediysek de aram?zda 32 y?ll?k bir ya? fark? var. O da dört y?l önce girdi?i Bilgi Üniversitesi
Gazetecilik-
Televizyonculuk ve
Psikoloji alanlar?nda iki fakültenin son s?n?f?nda. Bu y?l diplomas?n? al?yor.
Benim bayra??m? ta??yarak biraz daha ileri götürecekmi?. Bence de uygundur. Ancak ke?ke bu bayra?? alacak olan sizlerden en az 100 ki?i daha ç?ksayd?… Böylece 50 y?l sonra ülkemizin kad?n-erkek ili?kileri, evlilikteki mutluluklar?, ça?da?l?k konular?nda daha çok bilgilendirilselerdi de ça?da? bir toplum kurularak, kad?na ?iddet, kand?rmalar, cinayetler, ikinci s?n?f insan olarak görmeler sona erseydi…
Peki, ?imdi ne olacak? Hiç. Evrim kendi kurallar?n? i?letirken, biz bu ko?uda ortalama 200 y?ll?k bir geli?meyle arkadan treni yakalamaya çal??aca??z.
Hepinize kucak dolusu sevgiler.
Haydar Dümen